– I znowu cały misterny plan w pizdu!
– Szefie, spokojnie, spokojnie....
– Jak mam być spokojny, skoro przegrałem kolejne wybory!
– Spokojnie, spokojnie, zawsze jakieś wybory są, zawsze można gdzieś startować, wystarczy w internecie poszukać...
Szef rzucił tekturową teczką o biurko. Był zbulwersowany, zdenerwowany i zestresowany. Swoją setkę kilogramów wsadził energicznie w fotel.

A jednak wróciłeś
nocą,
gdy spałam głęboko,
a sen władał mną całkowicie.

Jeszcze wczoraj byłeś bardzo daleko,
myślałam, że już nigdy
nie zobaczę Twej twarzy w mym wnętrzu,
nie pogłaszczę w marzeniach Twej dłoni,
nie pojadę autem w Wałbrzych z miłością swego życia....

Ponad sto lat temu ludzie zajmujący się dzisiejszą socjologią i psychologią doszli do ciekawych wniosków. Uznali, że człowiek jest w stanie rozpoznać ok. 3000 twarzy innych ludzi i z taką grupą ludzi współdziałać tworząc w miarę jednolitą społeczność. Jako że bogaci mieszkali w pałacach lub wielkich kamienicach, sprawa dotyczyła zabudowań dla robotników. Rozpoczęto budowę osiedli, w których usytuowanie budynków tworzyło duże podwórko. Każe podwórko było miejscem centralnym. Tu znajdowały się „komórki” na węgiel, czasami hodowano zwierzęta, tu bawiły się dzieci i spotykali sąsiedzi. Każdy każdego znał.

Zawsze przychodzi za szybko. Zawsze szukamy jej przyczyn. Zawsze zastanawiamy się, czy nie mogliśmy jej zaradzić. Zawsze pozostawia nas w żalu, zapłakanych i pełnych wątpliwości w sens istnienia. Niestety, wszyscy do niej zmierzamy.

Śmierć.

Koszykarski Wałbrzych poniósł wielką stratę. Na błękitne boiska odszedł jeden z najbardziej zasłużonych dla Wałbrzycha koszykarz Stanisław Ignaczak. Chłopak z mojej drużyny. Członek drużyny, który koszykówki mnie nauczył i dzięki której koszykówkę pokochałam.

Opętałeś mnie całą
trzymasz mocno w swych ramionach.
Czuję twe usta
które zamykają mi słowa
twe dłonie co wędrują po mym ciele
twe płonące policzki dotykające mej szyi.

W małym pokoiku wielkiej siedziby potężnej telewizji właśnie rozpoczęła się narada. Przy okrągłym stoliku siedziało kilka osób i patrzyło w fusy po kawie. Niektórzy mieszali je łyżeczką, niektórzy poruszali filiżanką. Właśnie trwał proces myślenia. Od czasu do czasu ktoś westchnął, ktoś kichnął, a palacz zakaszlał. Pomagało to w ciężkiej umysłowej pracy nad scenariuszem do kolejnych odcinków telenoweli historycznej „Korona królów”.

Miałaś perły
sięgające aż do jądra Ziemi
prowadziły Cię przez życie
w zamkach
w pałacach
w złotych komnatach
w baśniowej krainie mego dzieciństwa.

(zapis audycji telewizyjnej)
- Dzień dobry państwu. Spotykamy się dziś w Starych Kiejkutach pod Szczytnem, gdzie kiedyś znajdowała się tajna baza CIA...
- To tylko fake news, tylko fake!
- Oczywiście, oczywiście, nic nikomu nie udowodniono, nikt nikogo za rękę nie złapał. Wszystko to propaganda wrogów klasowych. A usłyszeli już państwo mojego dzisiejszego rozmówcę, którego twarzy państwo nie zobaczą. Muszą państwo patrzeć na mnie i słuchać mego prawdziwego głosu. Nasz rozmówca jest bowiem tajnym szpiegiem amerykańskiej tajnej organizacji zajmującej się szpiegostwem gospodarczym i musi się ukrywać.

Duże miasta nocą
oddychają ciężko.
Asfaltowe koleiny
próbują usnąć
w przerwach między jednym TIRem a drugim.