Opowieść Marysi, która nie chce, ale musi jeździć pociągami:

- Jasne, albo pół litra i ćwiartka kurczaka, albo jakaś bajka...tacy to już oni są. Myślą, że jak emerytka samotna to na byle co poleci. Tacy to już oni są. Kandydat na mego towarzysza życia nie odbiegał od schematu.
To była klasyczna randka w ciemno. Kolega koleżanki zareklamował swego kolegę: amerykańska emerytura, własny dom, zadbany ogród, Audi, wysoki, przystojny i oczywiście zdrowy. Żadnych raków, prostat, zgagi czy bolących zębów. Brzmiało zachęcająco. I wyglądało też zachęcająco. Srebrny niemiecki metalik zajechał pod mój blok. Wysiadł z niego wysoki przystojny szpakowaty mężczyzna.
- Czy to z panią mnie umówiono?
- Czy to z panem mnie umówiono? – wymieniliśmy pytania i zaśmialiśmy się oboje.
- Zapraszam do środka – otworzył drzwi auta – Gdzie pani sobie życzy, by pojechać?

- Widzisz, to nie tak jak ten mój spod Zagórza – pokiwała głową Kasia – zaczyna się pięknie.

- Zaproponowałam niewielki zajazd za miastem. Kiedyś byłam tam z synem i synową, pozostało mi miłe wrażenie. Pojechaliśmy. Wchodzimy do środka. Zbliżamy się do stolika. Odsuwa krzesło:
- Proszę spocząć. Czego sobie pani życzy? – podaje menu - Proszę wybierać do woli, ja stawiam. Proszę wybaczyć, ale alkoholu pić dzisiaj nie będę. Prowadzę samochód. Ale jeśli pani sobie życzy wino lub drinka....
Złożyliśmy zamówienie. Rozmowa potoczyła się sympatycznie. Rysio krótko streścił swój życiorys, ja swój. Nic specjalnego. Wyjechał kiedyś do Stanów, wrócił dwa lata temu, kupił dom i marzy o jego gospodyni. Mówił z amerykańskim akcentem. Minęły dwie godziny. Odwiózł mnie do domu. Wymieniliśmy numery telefonów.
- Zadzwonię pojutrze i umówimy się. Tym razem będę nalegał, byś mnie odwiedziła i zobaczyła jak mieszkam.

- O, ciekawe ....Zdzisio za diabła nie chciał, by go odwiedzić...- skomentowała Basia.

- Nawet nie wiecie, z jakim niepokojem oczekiwałam na telefon. Zadzwonił. Ponownie podjechał pod blok. Pojechaliśmy do dzielnicy z domami jedno i dwurodzinnymi. Zatrzymaliśmy się przed jednym. Zwykły sześcian, ale nowa elewacja, w ogrodzie kwiaty. Ogrodzenie też świeżo wymalowane. Otoczenie czyste, zadbane. Trochę się zaniepokoiłam. Tu widać było kobiecą rękę. W domu podobnie. Kurze powycierane, podłoga wymyta...Powoli, powoli. Wszystko się wyjaśni. Usiedliśmy w dużym pokoju przy ławie.
- Jaką muzykę włączyć?
- Sam zadecyduj. Nie mam określonego gustu muzycznego.
Włożył płytę do „kina domowego”. Nie wiedziałam, kto śpiewa, ale nieźle śpiewał. Głośniki były bardzo dobrze ustawione, dźwięk przestrzenny roznosił się po całym pokoju.
- A może włączyć jakiś film?
- Nie, zostaw tę płytę.
Na ścianie wisiał 60 calowy telewizor.
- Masz 3D? – zapytałam.
- Oczywiście – odpowiedział dumnie.
Zaparzył kawę, z lodówki wyciągnął pokrojony na talerzyku sernik.
- Mam nadzieję, że lubisz.
Znowu zapachniało mi kobietą.

- Trzeba było iść do łazienki i sprawdzić, czy w szafce są podpaski.
- E tam, podpaski, w naszym wieku są już niepotrzebne. Kremu tłustego się szuka.
- Dwie szczoteczki do zębów to też znak.
- Szczotka do włosów. Trzeba sprawdzić szczotkę lub grzebień. Jeśli są tam włosy innego koloru niż faceta, jest baba.

- Dajcie spokój dziewczyny, znam te wszystkie sposoby. Oczywiście, że w planach miałam odwiedzenie łazienki. W końcu ma się to nietrzymanie moczu no nie? Ale powoli, powoli. Jemy sernik, pijemy kawę. Rozmawiamy. Rysio się chwali. Opowiada o ciężkiej pracy za dolary, o pierwszej żonie rodem z USA, z którą się po prostu nie ułożyło, o synu w New York, który nawet mówi po polsku i o chęci spędzenia jesieni życia z kobieta swego życia. Oczywiście daje mi szansę na bycie nią. Nie, nie mówi tego wprost, ale patrzy rozmarzonym wzrokiem na moje piersi.... Proponuje obejrzenie całego domu.
- Kuchnia – otwiera drzwi – Wszystko jest. Lodówka. Kuchenka. Naczyń nie trzeba zmywać. Maszyna to robi. Szafki też są pełne – otwiera szafki – Naczynia, garnki, robot kuchenny z sokowirówką. Jest ekspres do kawy i takie coś do gofrów. Nawet grill elektryczny jest. Wszystko czeka na gospodynię.
Po obejrzeniu pokoju nazwanego „sypialnią” dla gości, weszliśmy zwiedzić pięterko.

- Jak w filmie! Jak w filmie! – zapiszczała Kasia
- W „Seksmisji”! – dopowiedziała Basia.

- Tu są trzy pokoje. Dwa – prawie puste i przyszła gospodyni może je urządzić jak zechce. A to sypialnia.
No i prawie mnie zatkało. Też było jak w filmie. Wielkie łoże, lampki po bokach. Wielkie lustro na wielkiej szafie. Żyrandol z kryształkami. Wszystko czerwone. Jak za komuny. Ale wiadomo, co oznacza czerwień w sypialni...Usiadł na łóżku.
- Może zechcesz sprawdzić, czy łóżko wygodne....- szepnął niby to nieśmiało, niby to zalotnie.
- Powoli, powoli, na wszystko przyjdzie pora – postanowiłam nie być za łatwa. Uszanował moje zdanie.
Pora na łazienkę obok sypialni. Czysto i tym razem bez przepychu nie licząc wanny z jacuzzi.
- Pozwolisz, że skorzystam?
Zostałam sama w łazience. Szybki przegląd pomieszczenia. Nie ma śladów kobiety. Czyżby samotny facet sam troszczył się o mieszkanie? To zbyt piękne, by było prawdziwe.
- Wiesz, nie gniewaj się.... w twoim domu panuje taki....kobiecy porządek...- zapytałam wprost, kiedy wróciliśmy na dół.
Wzruszył ramionami.
- Mam sporą emeryturę i wynajmuję taką jedną panią do sprzątania. Przychodzi codziennie i sprząta. Ogrodem też się zajmuje.
Wszystko się wyjaśniło.
- Ale to nie jest rozwiązanie na stałe. Chciałbym mieć taką, która tu zamieszka.
Trochę mnie to zaniepokoiło:
- Mówiłeś o chęci posiadania kobiety swego życia, ona na pewno nie zgodzi się na trzymanie w domu jeszcze jednej kobiety. Czasy służących chyba minęły...
- A czy ja mówię o służącej... Szukam kobiety, która się tym wszystkim zajmie. Posprząta, ugotuje, popierze, poprasuje. Zadba o ogród. Auto wymyje, odkurzy. A wieczorem przytuli się do mnie...
Sernik stanął mi w przełyku.
- Znaczy się szukasz służącej na etat?
- Jakiej służącej? Zapewniam kobiecie mieszkanie i jedzenie, to chyba wystarczy. Służącej trzeba płacić. A własnej kobiecie nie. Co się bardziej opłaca?
Czy ja aby dobrze myślę....
- To właściwie co proponujesz?
- Zamieszkasz ze mną. W tym dużym domu. Będę dawał na zakupy, a nawet czasami podrzucę cię do sklepu. Nie wezmę od ciebie ani grosza. Swoją emeryturę przeznaczysz na swoje potrzeby. Będziesz dbała o dom.
- A ty co będziesz robił?
- Ja będę odpoczywał. Mówiłem ci przecież jak ciężko w Stanach pracowałem. Należy mi się odpoczynek na starość. I wiesz co, musisz szybko podjąć decyzję kiedy się tu wprowadzasz.
- A dlaczego szybko?
- Bo taka jedna pani z Gdańska się mną interesuje. A ciotka tej, która u mnie sprząta też ma ochotę tu zamieszkać. Nie ukrywam, ty mnie się najbardziej podobasz.
Nareszcie coś miłego. Zatem Rysio zorganizował casting na panią swego domu i ja mam szansę na zwycięstwo. Mam szansę zostać pokojówką, kucharką, kelnerką, sprzątaczką, pomywaczką, nie, naczynia zmywa zmywarka, ogrodnikiem, pracownikiem myjni samochodowej...o czym jeszcze zapomniałam? Aha, jeszcze kochanką.
Obiecałam Rysiowi, że sprawę przemyślę i oddzwonię. Nie odwiózł mnie do domu. Wróciłam taksówką. Nie zadzwoniłam.

- Tacy to oni już są ...
- Tacy są ....
- Zwłaszcza na starość....
- Jak brak hormonów....
- Jak dopada skleroza...
- Tacy już zostaną....
- I olać ich! Dziewczyny, zerknijcie na korytarz, czy jakiś konduktor nie idzie. Mam koniak w piersiówce. Napijemy się za nasze zdrowie!